KL Airport

Tsit er weer op!

Ben op het moment weer aan mijn terugreis begonnen en zit weer op de luchthaven van Kuala Lumpur aan een bak koffie bij Starbucks. Mooie tijd gehad de afgelopen 2 weken, maar zoals ik al eerder schreef, te kort. Maar dat is altijd als je het goed naar je zin hebt.

Van de week hebben we samen met Michelle en Gary nog een mooie avond thuis gehad. Michelle is de huisbazin van Denise en gary had in dit huis ook een kamer gehuurden is inmiddels een relatie aangegaan met Michelle.

Gary (Canadees), had uit Amerika een soort tomatensap laten overvliegen die in Australië niet te krijgen is. Hiermee ging hij een Bloody Ceasars coctail maken. Je had hem moeten zien! Zo blij als een kind omdat hij nu alle ingredienten binnen had en dus weer een B.C. kon maken. Dit had hij al in geen 3 jaar meer gehad. Deze ingredienten zijn oa de 'tomatensap', worchestersaus, tabasco saus, celery, lime en niet te vergeten Wodka. Aan het einde van de avond hadden we de fles Wodka leeg tesamen met enkele flessen van z'n geimporteerde Clamato. Voor dit event hadden Denise en ik ook al enkele glazen wijn achter de kiezen. Gezellige avond dus.

's-Ochtends aan het ontbijt (Gary was al gaan werken), bleek dat Michelle na één glas Bloody Ceasars al aan haar tax zat en Gary had er een flinke kater aan over gehouden. Denise had 's-nachts last gekregen van een draaiende kamer. Ze had nog net op tijd de wc kunnen bereiken. Dit alles is aan mij voorbij gegaan, want ik had geslapen als een os en had aan het ontbij ook nagenoeg nergens last van. Gelukkig maar. De rest van de dag maar een beetje rustig aan gedaan.

Afgelopen vrijdagavond zijn we gaan eten met de ouders van Denise en haar broer. Heerlijk bij de haven, maar het was wel erg druk aldaar en rumoerig. Zodoende konden we in het begin van de avond maar moeilijk kletsen. Gelukkig werd dit na een uurtje minder toen de grootste herrieschoppers naar huis gingen. Moederke is een rustig vrouwtje en praat zeer zacht. Niet gemakkelijk dus in een rumoerige omgeving. Met vader kun je wel heerlijk kletsen en deze man heeft ook een heerlijk gevoel voor humor. Andrew (broer) is op het eerste gezicht ook een rustige vent. Hij heeft wel een behoorlijk accent en flapt de woorden er snel en soms binnensmond eruit. Effe wennen dus om dit alles goed te volgen. Aan het einde wilde vaderke alles betalen en we konden dit onder geen beding wijzigen. Mag hij vaker doen, zullen we maar zeggen!

Zaterdag was de eerste dag dat het weer minder was. De hele dag bewolkt en regelmatig een regenbui. Temperatuur was gelukkig wel goed.We zijn dus maar naar het centrum gegaan, om in paddy's Market wat rond te wandelen. Hier een paar leuke prints gekocht die ik in Nederland kan laten inlijsten.

Zaterdagavond zijn we gaan eten met een groep vrienden van Denise. Enkele hiervan waren er vorige week ook bij, dus dat was voor mij weer gemakkelijk. Bij dit Mexicaans restaurantje hadden ze ons apart gezet op de eerste etage in een mooi ingerichte kamer. Ook hier was het eten weer voorstreffelijk. De drank trouwens ook, maar de fles wijnhadden we kort ervoor zelf gekocht in een bottleshop. Zo'n BYO concept kennen we in Nederland helaas niet, en betalen we dus altijd de hoofdprijs voor een fles of glas wijn. Trouwens de afkorting staat voor Bring Your Own, maar dat wisten jullie natuurlijk wel???

Na afloop van dit etentje zijn we de kroeg ingedoken. Na enkele pints of Beer zijn we rond 02.30 naar huis gewandeld.

Vanochtend hebben we niet veel meer kunnen doen, omdat ik al rond 12.00 op de luchthaven moest zijn. Uiteindelijk is dit 12.45 geworden, maar nog ruim op tijd voor mijn vlucht van 14.00 uur.

Sydney-2

Houwdie,

Hier zijn we weer. Het zit er gvd al bijna weer op. Het moet niet gekker worden! Had ik toch voor enkele maanden moeten boeken en gewoon met Denise in juni terug moeten vliegen. Maar ja, duty calls zullen we maar zeggen. Moet volgende week alweer op gesprek voor een nieuwe baan. Zelf dat kun je vanuit hier regelen.

Van de week hebben we verschillende mooie dagtochten gemaakt. Zo zijn we vanuit het centrum (nabij Opera House) met de ferry naar Manly gegaan en hebben daar lekker op het strand gelegen voor een tijdje. Het was er redelijk druk. 's-Avonds zijn we gaan eten bij een Jappaner, heerlijk. Je kunt hier trouwens bij veel verschillende restaurants aanschuiven. Zo zijn er hier in Newtown, Japanse-, Vietnameese, Griekse- Italiaanse- en Turkse restaurants. Dit is slechts maar een kleine opsomming want er zijn er veel meer. Mulicultureel zullen we maar zeggen. Een echte Hollandse friettent heb ik echter nog niet gezien. Zal ik die maar één beginnen hier???

Gisteren hebben we een mooie tocht gemaakt naar de Blue Mountains. Toen ik vorige keer hier was, heb ik slechts een gedeelte kunnen zien vanwege het te warme weer en gevaar van bosbranden. De temperatuur was nu een stuk minder, maar nog altijd 25C, prima dus. We hebben een paar leuke wandelingen gemaakt en ook regelmatig effe op een terras gezeten voor een bakkie.

Vandaag hebben we een beachdag ingelast. Een uurtje ten zuiden van Sydney en wederom aangekomen bij enkele godverlaten stranden. Zeer mooi en zeker bij dit prachtige weer. Dadelijk pakken we de bus naar het centrum, want we gaan uit eten met Denise haar ouders en broer. De vriendin (bijna vrouw) van haar broer kon helaas niet komen, jammer.

Morgen wordt de temperatuur weer iets warmer, dus zullen we wellicht weer de zwembroek gaan aantrekken.

Groetjes, Ad

Sydney

Hoi luitjes,

Even een kort berichtje vanuit Down Under. Afgelopen maandagavond stond Denise me al op te wachten op de luchthaven van Sydney. Ik was snel van de luchthaven en had geen problemen met de hageslag en drop die ik had meegeomen. Ik had dit al ingevuld op mijn formulier dat ik heb moeten invullen in het vliegtuig.

Vanaf de airport was het zo'n 25 minuten rijden naar haar huis. Gelegen in een buitenwijk van Sydney. Ze huurt een kamer het huis van Michelle. Ik kan begrijpen waarom, als ik kijk naar de prijzen van woningen. Klagen wij al dat het duur is in Nederland, maar hier is het nog erger. Voor een kleine woning in een buitenwijk betaal je hier al snel zo'n $ 500.000. Omgerekend in Euro's zo'n370.000. En dan heb je echt een heel klein huisje. Laat staan de prijzen in het centrum van de stad!

De eerste dag zijn we naar het centrum gegaan en hebben een wandeling gemaakt door de botanische tuinen bij het Opera Houyse. Lekker op het terras een bakkie gedaan en aan het einde van de middag terug naar huis. Thuis wat eten laten komen van de locale Thai.

Op woensdag zijn we voor een paar dagen zo´n 200 kilometer afgezakt aan de kust. Denise had hier een woning gereserveerd voor 2 nachten. Het was een mooie woning met een 3/tal slaapkamers, mooie keuken en aparte huiskamer met tv. Dit was wel een beetje lastig gemaakt. Je moet van deze huiskamer naar buiten over het terras naar de andere woonkamer zonder tv!

We hebben onze bagage snel achter gelaten in de woning en hebben onze zwemspullen aangedaan en naar het strand gegaan. Prachtig wit strand en slechts weinig mensen aanwezig. Het water was een beetje frisjes, maar als je er even in bent, heerlijk.

De 2e dag was het een beetje bewolkt en slechts een 19C. Te koud om een duik te nemen. We zijn met de auto de omgeving gaan bekijken. Prachtige stranden met niemand te bekennen. Onderweg een paar keer gestopt voor een bakkie koffie en een lunch. ´s-Avonds zelf wat eten gemaakt in de keuken en een dvd-tje gekeken. Op vrijdag moesten we al om 10.00 uit de woning zijn. Gelukkig hadden we niet veel bij en waren we dus snel klaar. Onderweg naar huis zijn we nog even bij Denise haar ouders langs geweest. Leuke mensen. We hebben daar een broodje mee kunnen eten en zijn rond 4 uur terug naar Sydney gereden, zodat we voor de files thuis zouden zijn. 's-Avonds zijn we gaan eten met enkele Yoga-vrineden bij een Vietnamees restaurant.

Vanochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn 's-middags naar Bronte Beach gegaan. Helaas was het weer niet zo goed om te gaan zwemmen. Vanavond gaan we uit eten met vrienden en wellicht een borrel doen in een locale pub. Van deze vrienden ken ik alleen Sandra. Zij was destijds met Denise op vakantie in Peru en haar heb ik 2 jaar geleden ook weer gezien toen ik effe op de koffie ben gegaan vanuit Nieuw Zeeland.

Groetjes en tot over enkele dagen

Kuala Lumpur

Het begin van weer een mooie reis is gemaakt. Ben net aangekomen na een vlucht van zo'n 11 uur in Maleisië. Zit inmiddels aan een heerlijke bak Starbucks koffie en heb net al even geskyped met ons ma. Was de eerste keer en alles lukte wonderwel. De verbinding was niet optimaal maar toch leuk.

Mijn schatje heb ik ook al een smsje gestuurd en die lag nog lekker op één oor.

Ben half weg nu en heb dus nog een flinke zit voor de boeg. Maar zal nog wel enkele uren gaan slapen onderweg en een filmpje meepakken en ben dus in no-time in Sydney (hoop ik).

Na zo'n nachtje overslaan in Boedapest (geweldige wedstrijd van onze jongens en heerlijke sfeer op de terrassen), voorafgaand aan deze vlucht, ben ik nog vrij fit

Heb net ook even gekeken op internet naar de uitslagen en zag dat ze me bij het vierde niet hebben gemist. Een mooie 0-2 overwinning. Zou de keeper ditmaal gewoon in zijn goal zijn bliven staan en niet als een dolle achter Jan Witlox zijn aangelopen??

zal van de week jullie op de hoogte blijven van alle ontwikkelingen in Kangaroe country!

Ad

Bangkok

Hoi,

Het is van de week een zeer vroeg dagje geworden. Op Koh Phi Phi liep om 05.45 uur de wekker af. Hoezo vakantie! Rond 06.30 naar het restaurant om vlug iets naar binnen te werken, want de ferry terug naar Phuket vertrekt om 07.00 uur.

Even lekker met de voetjes door het water om in de kleine longtail boot te stappen, die ons vervolgens naar de ferry brengt. Deze ligt zo' n 40 meter uit de kust vanwege zijn diepgang. Vervolgens zijn we eerst naar het zuidelijke punt van het eiland gevaren en daar mogen we een uurtje van het schip. Zo kunnen we even rondwandelen door het kleine dorpje. Hier is het totaal anders dan het noorden van het eiland, waar wij hebben gezeten. Naast het Zeavola hotel waar we hebben gezeten, zijn nog een drietal andere hotels, maar geen enkel winkeltje. Bij de zuidelijke punt zijn 20 tot 30 accommodaties, maar veelal voor de backpackers en slechts enkele 3/4 sterren hotels. Na effe rondgewandeld en enkele foto' s gemaakt te hebben, zijn we weer vertrokken. Rond 10.30 zijn we aangekomen en konden we direct in de taxibus, die ons naar de luchthaven bracht. Helaas had onze vlucht vertraging. Gelukkig maar een uurtje, maar omdat we al ruim 2.5 uur voor vertrek aanwezig waren, was het toch een lange tijd wachten. Dan maar even wat eten en drinken op de luchthaven, hebben we dat ook weer gehad. Uiteindelijk pas rond 18.00 uur aangekomen bij ons hotel in Bangkok. Vermoeiend reisdagje.

Onze volle dag in Bangkok zijn we begonnen met een boottochtje over de Chao Phraya en hebben we ons af laten zetten in de buurt van Khao San Road. In deze buurt heb je ook Wat Arun en enkele andere tempels bij het Koninklijk paleis. Vanuit hier zijn we richting Khao San Road gewandeld om rond te slenteren over de avondmarkt. In deze buurt heb ik enkele jaren geleden ook geslapen toen ons pa is mee geweest. Vanuit hier zijn we met de taxi naar de avondmarkt van Patpong gegaan. Deze markt is op zo' n 15 minuten wandelen gelegen van ons hotel. In deze buurt hebben we ook weer heerlijk kunnen eten in een mooi restaurant.

Vandaag is de dag van het afscheid geworden. Eerst heerlijk uitgeslapen en nog net het ontbijt kunnen halen. Koffers inpakken en uitchecken. Omdat Denise pas rond 16.00 uur naar de luchthaven hoeft, zijn we vanuit het Bossotel naar Prince Palace hotel gegaan. In dit hotel verblijf ik mijn laatste 2 nachten. Een groot hotel met wel een prachtig uitzicht over de stad. We hebben onze rugzakken in de kamer gezet en zijn eerst gaan lunchen. In het hotel zit oa een Japans restaurant, dus ditmaal werd het Sushi. Wel een gegoochel met die stokjes, maar de vis was lekker.

Omdat Denise nog steeds geen leuke sarong had gevonden, zijn we in de buurt van het hotel nog even gaan kijken en wonderwel heeft ze hier iets gevonden. Helaas was de tijd daar om terug te gaan naar het hotel om haar rugzak op te halen. Niet leuk, na zo' n week. Maar ja, dat krijg je, als je iemand tegen komt die aan de andere kant van de wereld woont.

De komende 2 dagen kan ik nog wat rondkijken in Bangkok en wat shirts en cd' s aanschaffen. Helaas zijn de prijzen hier ook gestegen, en is het niet meer zo goedkoop als 8 jaar geleden.

Ad

Koh Phi Phi

Het zijn alweer zo'n beetje de laatste dagen in Thailand. Van de week zijn we aangekomen in Phuket. Denise stond me op de luchthaven van Bangkok al op te wachten. Ze was enkele dagen eerder al vanuit Sydney aangekomen.

Het hotel in Phuket was heerlijk gelegen, niet al te ver wandelen van het strand en het centrum. De dag van aankomst hebben we niet veel meer gedaan dan een klein beetje rond gewandeld en wat gegeten en gedronken. Ook de 2e dag lekker rustig aan. 's-ochtends naar het strand en 's-middags lekker op het terras gezeten onder het genot van een heerlijke pot Guinness. Jazeker, in Thailand hebben ze weer Ierse pubs! Inmiddels zitten we op Koh Phi Phi. Vanuit Phuket is dit eilandje'binnen 3 uur per ferry te bereiken. Het hotel (Zeavola)waar we verblijven is werkelijk prachtig. Direct aan het strand gelegenen de bungalows hebbeneen mooie patio waar je kunt gaan liggen, ruime slaapkamer en binnen- en buiten douche.

Vandaag hebben we een hele dag excursie gehad. Na het ontbijt zijn we per longtailboot gaan varen. Onderweg konden we stoppen waar we wilde om te gaan snorkelen. Zeer helder water met veel vissen en koraal. Voor de lunch hebben we de dag ervoor al kunnen kiezen en deze is ook meegenomen op de boot. Ook een grote koelbox met witte wijn, bier en fris is volledig voor ons. Bij terugkomst kregen we een 60 minuten durende massage. HEERLIJK. Als ik toch moet scouten in het buiteland, dan deze Thaise voor het 4e elftal. Er zal geen zondag meer zijn dat we met 10 man het veld in moeten. Met een candlelight diner op het strand is deze dag net geeindigd. Hoe romantisch zou ik zeggen!

Straks op tijd ons bed in, want morgenvroeg vertrekt de boot alweer naar Phuket om 07.00 uur en vertrekken we per vliegtuig weer naar Bangkok rond 14.00 uur.

Foto's volgen nog

Ad

Tonekabon - Phuket

Hoi allemaal,

Daar gaat hij dan voor de derde keer. Hopelijk werkt de computer nu wel mee en sluit hij niet automatisch af als ik bijna klaar ben.

Vanuit Kashan ben ik per taxi naar Qom gebracht. Dit was een ritje van zo'n 100 kilometer. Daar aangekomen bij de busterminal, heeft de taxichauffeur een busticket voor me gekocht naar Tonekabon. Rond 08.00 vertrok de bus en uiteindelijk ben ik aangekomen rond 16.30 uur. Een flinke reis dus. De route er naar toe was wel prachtig. Net voorbij Teheran begon het slingeren over de bergwegen. Af en toe had je een prachtig uitzicht op de met sneeuw bedekte bergtoppen.

In Tonekabon stond Farzin me al op te wachten. Bij deze gids heb ik de laatste 2 nachten in Iran geslapen. Wederom een soort homestay. Hij woont in een traditioneel huis, dat hij zelf met vrienden heeft gebouwd, even buiten Tonekabon. De eerste volle dag hebben we 's-Ochtends een mooie bergwandeling gemaakt. Het ging flink stijl de berg op. Na een aantal uren wandelen, kwamen we aan op een redelijk vlak gedeelte. In dit gebied, verbleven tijdens de zomermaanden enkele herders met hun vee. Helaas heeft de overheid de huizen van deze mensen allemaal laten afbreken en verteld dat ze hier niet meer mochten verblijven. De overheid wil in dit gebied grote huizen laten bouwen voor de rijke Iraniërs. Verder dan het bouwen van enkele wc's zonder aansluiting op het water zijn ze nog niet gekomen! Bij een van de herders die hier toch is blijven wonen (onder tentdoek), zijn we even ‘op de koffie' gegaan. Mooi om te zien hoe deze mensen met zeer weinig middelen, toch kunnen blijven bestaan. Helaas woonde deze herder dus illegaal in het gebied, en liep hij het risico om opgepakt te worden. Jammer. Na deze onderbreking zijn we terug gewandeld. Wederom een aanslag op de knieën. Was blij om de auto weer te zien, want een beetje waku-waku benen gekregen, waar geen kracht meer in zat.

Daarna zijn we weer terug naar zijn huisje gereden en hebben we de lunch opgehaald bij de buurvrouw. Na zijn scheiding van een maand geleden woont Farzin weer alleen. Zijn vrouw is met zijn zoontje van 6 terug naar Europa verhuisd. Ze heeft 2 jaar in Iran gewoond, maar kon toch niet wennen aan de leefomstandigheden. Kan ik me welk iets bij voorstellen moet ik zeggen. Omdat hij nu alleen woont en af en toe als gids toeristen de omgeving laat zien, helpt deze vrouw hem een beetje met eten en het huishouden.

's-Avonds zijn we naar een thermaal bad gegaan. Zag er leuk uit al die mannen in van die lange onderbroeken. Het bad zelf was erg relaxend.

De volgende dag hebben we het een beetje rustig aan gedaan. Na het ontbijt zijn we eerst naar de stad gereden om een cd'tje te kopen. Daarna naar een pottenbak familie gegaan. Deze familie woonde een beetje achteraf in enkele huizen. Hier werden door enkele mannen prachtige potten en vazen gemaakt van klei. Eén van de vrouwen ging op een gegeven moment ook brood bakken in een pot van klei. Ook hier natuurlijk even naar kunnen kijken en het eindresultaat kunnen proeven. Rond 13.00 waren we weer terug, omdat 's-middags een groep van jonge Iraniërs uit Teheran zou komen. Deze 11 personen bleven ook 2 nachten bij hem slapen en zou hij de traditionele manier van leven laten zien, die je hier in deze omgeving nog hebt. Na het diner bij het kampvuur ben ik om 20.00 weer opgehaald door een taxi die me naar de luchthaven in Teheran zal brengen. Dit werd een taxirit van ruim 5 uur. Mooi op tijd aangekomen op de luchthaven, want mijn vlucht naar Doha vertrekt om 05.05 uur. Met een korte overstap in Doha, ben ik 's-avonds rond 19.00 aangekomen in Bangkok. Hier had ik vooraf al een airporthotel geboekt. De volgende ochtend had ik namelijk weer een vlucht naar Phuket op het programma staan. Hier ben ik inmiddels aangekomen en het is hier fantastisch. Lekker weer (ca 28 C),, prima hotel en heerlijk Thais eten. Wat wil je nog meer zou ik zeggen.

Er is trouwens nog één ding dat ik over Iran moet vertellen en dat heet betrekking op het verkeer. Ik heb al het een en ander gezien, maar dit slaat hier werkelijk alles. Om te beginnen de rijlessen. Vanaf 18 jaar mag je officieel een auto besturen. Je gaat dan naar een afgelegen terrein om wat rond te rijden met een instructeur. Zodra je van 1 naar 2 kunt schakelen en een beetje rechtuit kunt rijden, ben je er klaar voor en krijg je je rijbewijs. Daarna ga je pas 1 of 2 keer met een instructeur door het centrum van een drukke stad rijden!!! Tijdens het rijden is zo'n beetje alles toegestaan. Op een 2 baans weg kun je dus gemakkelijk met 4 of 5 auto's naast elkaar rijden. Een kruising rij je ook gewoon op, en verkeer van links of rechts laat je er gewoon tussen. Oversteken als voetganger valt hier in het begin ook niet mee. Wachten tot een auto zal stoppen heeft geen zien, want dat zullen ze nooit doen. Het is dus een kwestie van aanlopen en zigzaggend tussen de rijdende auto's de overkant proberen te bereiken. Op een tweebaans weg is dit nog wel te overzien, maar bij vier- of zesbaans wordt het toch een ander verhaal. Tsja zul je zeggen, maar ze hebben daar toch ook zebrapaden en stoplichten. Ja die hebben ze, maar dit is meer versiering van het geheel. Er is niemand die stopt voor een zebrapad en helaas ook niet voor een stoplicht. Er is echter één ding wat wel goed is geregeld: politiecontrole. Op snelwegen staan ze zo'n beetje om de 20 kilometer met laserguns of is er een flitspaal. Ze hebben zelfs trajectcontrole.

Op het moment dat ik in Thailand aankwam was ik weer blij dat auto's gewoon stopte voor een rood stoplicht en je gerust kan oversteken.

Ad

Kashan - Qom - Tonekabon

Elisa kwam me gisteren om 09.00 uur ophalen bij Dibai House. Eerst naar haar woning gereden in Isfahan, omdat haar man (Mozem) me naar Kashan ze zou rijden. Ca 10.00 uur zijn we vertrokken. Mozem sprak trouwens goed Nederlands, omdat hij er enkele jaren heeft gewoond en gewerkt. Onderweg hebben we enkele keren gestopt om te tanken en voor een kopje thee. Na enkele uren rijden zijn we aangekomen in Kashan. We gaan eerst het restaurant zoekn om te eten, voordat we naar de woestijn crossen. Helaas is deze gesloten. Uit navraag bij de lokale bevolking is gebleken dat ze haar tentje gesloten hebben omdat ze ezel heeft voorgeschoteld gehad. Dit is hier verboden helaas voor voor haar. Volgens de Islam is dit een onrein dier, dus hebben ze haar tent gesloten. Helaas dus voor haar haar en voor ons! Uiteindelijk hebben we een andere zaak gevonden voor ons.

Daarna heeft hij me bij het Noghi House afgezet in Kasghan. Dit is ook een traditioneel House hier. Een klein kamertje met 2 zeer harde losse bedden.

Vanchtend ging om 06.30 uur vroeg te wekker weer. Met een taxi werd in opgehaald en naar naar Qom gebracht. Daar per locale bus naar Tonekabon gegaan. Dit is een rit geworden van zo'n 8 uur. Daar stond weer een gast me op te wachten. Kijken wat er nu te gebeuren staat.........

Ad